دنیای عجیبی است و به نظرم طی روزهای آینده، عجیبتر نیز خواهد شد. دیروز یک ویدئو دیدم از کاروان ماشینهایی با پرچم فلسطین در امریکا و از آن سو تظاهرات ضدصهیونیستی دانشجویان و استادان دانشگاههای اروپا و امریکا و سرکوب وحشتناک پلیس، اما عجیب است استرالیا و نیوزیلند که بیش از پنجاه درصد مهاجرهای خاورمیانهشان ، عرب های مسلمان هستند هنوز هیچ حرکتی نزدند! گمان نمیکنم کسی در استرالیا و نیوزیلند، خاطرهی تلخ عملیات تروریستی مسجد کریستچرچ را از یاد برده باشد. پس چرا نسبت به نسل کشی در غزه ساکتاند از نظر من مشکوک است. به هر حال فعلن مقاومت منطقه مخصوصن یمنیها پیشتازند و اگر آنطور که پوتین سیگنال فرستاد و قطعن ما هم پشت قضیه هستیم، تجهیزات به روزتری به یمن برسد انشالله ورق برخواهد گشت. پیام رهبری که گفته بود ما برای کمک به فلسطین منتظر کسی نماندیم ، اسم رمز است. به غربیها و دولتهای دستنشانده و مستعمراتشان نمیتوان دل خوش کرد. ما در ماجرای برجام دیدیم که امریکا و اروپا سر و ته یک کرباساند. بنابراین هر کاری از دست خودمان بر میاید باید برای فلسطین انجام داد و منتظر هیچکس نماند. امشب یک ویدئو دیدم که در مصر یکی از گروههای مقاومت با تپانچه رفت سراغ یک عضو ارشدموساد و گفت سلام، اینم از طرف غزه ،،،،و تق. هر کسی در حد توان خود دارد مایه میگذارد. ما هم آمادهایم. فعلن که سلاحمان قلم است تا چه پیش آید. شاید قسمت شد و ما هم به صهیونیستها گفتیم شالوم از امپراطوری ایران قبول کن.